Daktyloskopia, początki
Pierwszą osobą, która zaproponowała, by odciski palców wykorzystano w policyjnym dochodzeniu, był szkocki lekarz Henry Faulds, pracujący w szpitalu w Tokio. Pismo „Nature” w numerze z 28 października 1880 r. opublikowało jego list do redakcji. „Kiedy zakrwawiony palec odciska się na glinie, szkle itp. odciski mogą służyć do naukowego rozpoznawania przestępców. (…) W jednym przypadku tłuste odciski palców pozwoliły odkryć, kto wypił rektyfikowany spirytus” – pisał Faulds. Obecnie analiza śladów daktyloskopijnych jest jedną z podstawowych technik kryminalistycznych. Pobiera się je z niemal wszystkich powierzchni, m.in. z tkaniny czy papieru.
Większość tych działań opiera się na wykorzystaniu różnego typu związków chemicznych, mniej lub bardziej toksycznych. Ujawnianie odbitki palca na powierzchniach chłonnych, takich jak papier termiczny, zakładało do tej pory wykorzystanie metanolu. Robiono to w laboratorium, bo alkohol metylowy i jego opary są bardzo niebezpieczne dla zdrowia. Oznaczało to, że materiały do badań należało pobrać, przewieźć i dopiero zbadać, co samo w sobie wydłużało śledztwo.
– Opracowałam innowacyjną metodę ujawniania śladów daktyloskopijnych, wykorzystując fizykę molekularną. Kluczowym elementem badań jest wykonana charakterystyka właściwości spektroskopowych 1,8-diazafluoren-9-onu (DFO) oraz potwierdzenie obecności fluorescencyjnych dimerów i agregatów DFO w rozpatrywanych środowiskach. Zaproponowana procedura wizualizacji śladu daktyloskopijnego wykorzystuje zjawisko emisji światła przez te związki chemiczne przy użyciu np. odpowiednich oświetlaczy kryminalistycznych – mówi dr hab. inż. Aneta Lewkowicz z Instytutu Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Gdańskiego.
Daktyloskopia przyszłości
Związek DFO był już wcześniej znany w kryminalistyce, ale wykorzystywano go jedynie w laboratoriach (z uwagi na toksyczność roztworu do wizualizacji odbitki palca opartego na metanolu). Teraz miejsce zdarzenia można spryskać nowo opracowanym roztworem bez obawy o zatrucie metanolem. Umożliwia to wizualizację odbitek palców np. na tapetach lub na paragonach drukowanych na papierze termicznym, co wcześniej w ogóle nie było możliwe na miejscu zdarzenia. – Taki papier ma bogaty skład chemiczny. Substancje w nim zawarte mogą zakłócać proces ujawniania śladów daktyloskopijnych – dodaje Lewkowicz.
Ważnym elementem opracowanego sposobu ujawniania śladów daktyloskopijnych jest nowa wiedza z zakresu fizyki molekularnej. Udało się bowiem ustalić, co dokładnie w roztworze odpowiada za świecenie. To rodzaj badań podstawowych pozwalający na moment uchylić rąbka tajemnicy wszechświata. ©Ⓟ
_______________________________________________
Przełom w kryminalistyce
Innowacyjna technologia wizualizacji odcisków palców może zrewolucjonizować kryminalistykę – dzięki niej możliwe jest uzyskanie wyraźnych śladów bez degradacji materiału dowodowego. Ta przełomowa metoda niesie ze sobą wiele korzyści, które mogą znacząco wpłynąć na różne aspekty działalności śledczej. Ale bez odpowiedniej ochrony patentowej wynalazek jest narażony na skopiowanie oraz komercjalizację przez podmioty, które nie miały udziału w jego opracowaniu. Patentowanie jest więc kluczowe dla zapewnienia kontroli, konkurencyjności i długoterminowego zwrotu z inwestycji.
Gdy się spojrzy na wynalazek badaczy Uniwersytetu Gdańskiego z perspektywy biznesowej, widać dynamiczny rozwój sektora technologii kryminalistycznych. Nowa metoda rozwiązuje główny problem w pracy śledczych, oferując mniej toksyczne oraz skuteczniejsze substancje do wykrywania śladów. Potencjalne zastosowanie tej technologii wykracza poza organy ścigania – laboratoria kryminalistyczne oraz firmy zajmujące się bezpieczeństwem również mogą skorzystać z tego innowacyjnego narzędzia. Zmieniając optykę na technologiczną, widzimy, że tradycyjne metody ujawniania odcisków palców często prowadziły do degradacji dowodów, szczególnie na papierze termicznym. Nowa metoda wykorzystuje właściwości fluorescencyjne DFO, które w odpowiednich warunkach chemicznych pozwalają na precyzyjną wizualizację śladów. Dzięki ograniczeniu toksyczności roztworu metoda może być stosowana zarówno w laboratoriach, jak i bezpośrednio na miejscu zdarzenia, zwiększając szanse na szybkie zabezpieczenie dowodów.
Szybkość i precyzja zabezpieczania dowodów mają kluczowe znaczenie w nowoczesnych śledztwach kryminalnych. To z kolei poprawia pracę organów ścigania i systemu sprawiedliwości, umożliwiając szybsze i efektywniejsze działania dochodzeniowe.