"Na uczelniach w Polsce trwa eksperyment polegający na nauczaniu stacjonarnym w dobie wznoszącej się czwartej fali pandemii. Choć widzimy, jak niebezpieczna jest ta sytuacja, nie chcemy powrotu do byle jakiego nauczania online. Nie chcemy jednak również byle jakiego podejścia do kwestii bezpieczeństwa" - czytamy w apelu Komitetu Kryzysowego Humanistyki Polskiej (KKHP).

Reklama

Apel o "awaryjny okrągły stół"

Organizacja skierowała list m.in. do resortu edukacji i nauki, Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich, Parlamentu Studentów RP i Krajowej Reprezentacji Doktorantów.

KKHP "w związku z coraz bardziej alarmującą sytuacją" zaapelował o powołanie awaryjnego okrągłego stołu, "który pozwoliłby ustalić, jak ratować stacjonarne studia".

Reklama

"Potrzebujemy strategii wielowarstwowej, w której szczepieniom towarzyszą inwestycje w wentylację i filtrację powietrza oraz, oczywiście, noszenie masek, kontrolowanie jakości powietrza itd. Te same problemy występują w edukacji na różnych poziomach. Dlatego konieczne jest spotkanie i ustalenie rozwiązań, które nie będą jedynie na papierze, ale będą mogły być realnie wprowadzone w życie, egzekwowane i będą miały wpływ za zahamowanie wzrostu czwartej fali przy utrzymaniu nauczania stacjonarnego" - czytamy w apelu.

Fikcyjne zasady?

Reklama

W liście skierowanym do licznych organizacji KKHP zacytował relacje z wybranych uczelni dotyczące procedur związanych z COVID-19. Wynika z nich, że w części ze szkół wyższych są problemy z odpowiednim wietrzeniem sal wykładowych, brakuje środków dezynfekcyjnych, sale są zdecydowanie za małe w stosunku do liczby studentów, a tłumy studentów bez masek przemieszczają się podczas przerw.

"Takich relacji wysłuchaliśmy bardzo wiele. Zasada Dezynfekcja, dystans, maseczki po miesiącu nauczania stacjonarnego w praktyce okazała się fikcją" - wskazuje KKHP.

KKHP jest stowarzyszeniem, którego celem jest - jak czytamy na jego stronie internetowej - działanie na rzecz przezwyciężenia kryzysu instytucjonalnej nauki, zwłaszcza humanistyki, oraz integracja środowisk, którym los nauki nie jest obojętny.