Konsorcjum w składzie:
Dr hab. inż. Edward Wilczewski (kierownik zespołu)
Dr inż. Jerzy Kaszkowiak,
Dr hab. inż. Grzegorz Lemańczyk, prof. nadzw UTP

Istota wynalazku:

Siew bruzdowy punktowy wykonuje się siewnikiem do siewu punktowego z modyfikacją polegającą na umieszczeniu przed każdą sekcją wysiewającą, redlicy, która wykonuje bruzdę o kształcie trapezowym i głębokości 6-8 cm, szerokości dna bruzdy 3-4 cm i nachyleniu ścianek bruzdy ok. 45°. Nasiona wysiane są w terminie typowym dla regionu kraju, najczęściej w 3 dekadzie sierpnia, w ilości 37 szt./m2, w rozstawie rzędów 45 cm, na głębokość ok. 1-2 cm od dna bruzd uformowanych poprzez redlice zamontowane przed sekcjami wysiewającymi siewnika. Zastosowanie siewu bruzdowego punktowego zapewnia lepsze wschody roślin. Wynika to z większej wilgotności łoża siewnego przy zachowaniu płytkiego przykrycia nasion glebą. Jest to istotne z uwagi na częste w naszych warunkach pogodowych niedobory wody w okresie siewów rzepaku ozimego. Głębsze bruzdy umożliwiają osłonę przed mrozami, a tym samym lepsze przezimowanie roślin. Poprawa wschodów i przezimowania roślin może przełożyć się na wyższe plonowanie rzepaku wysiewanego zgodnie z metodą przedstawioną w zgłoszeniu patentowym.

Potencjał komercjalizacyjny wynalazku:

Siew bruzdowy punktowy może być stosowany w uprawie rzepaku ozimego. Aktualna powierzchnia uprawy rzepaku w Polsce wynosi 921 tys. ha (GUS 2014), co stanowi 8,9% w strukturze zasiewów roślin rolniczych. Zaproponowane rozwiązanie doskonale wpisuje się w obecne tendencje do obniżania ilości wysiewu nasion, przy jednoczesnym stosowaniu szerszych rozstaw międzyrzędzi. Siew bruzdowy punktowy zapewnia bardziej równomierne wschody w latach o niskich opadach w okresie siewu rzepaku oraz może korzystnie wpłynąć na przezimowanie roślin. W efekcie możemy spodziewać się wyższych plonów nasion niż w warunkach siewu tradycyjnego.