Zespół
dr hab. inż. Maciej Heneczkowski, prof. PRz - kierownik zespołu; dr hab. inż. Mariusz Oleksy, prof. PRz; dr inż. Rafał Oliwa; mgr inż. Justyna Czech-Polak, Prof. dr hab. inż. Henryk Galina

Istota wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób otrzymywania uniepalnionej kompozycji małocząsteczkowej żywicy epoksydowej przeznaczonej do wytwarzania samogasnących kompozytów epoksydowych zbrojonych włóknem szklanym, węglowym lub innym, odpornych na działanie płomienia.

Dotychczas stosowano do zwiększenia odporności na płomień kompozytów epoksydowych bardzo efektywne antypireny halogenowe bromo- i chloropochodne, które ze względu na wydzielające się podczas działania płomienia bardzo silne toksyczne gazy i dymy są wycofywane.

W ostatnich latach kompozyty polimerowo-włókniste stosowane są w produkcji samolotów. Jednym z wymogów stawianym tym kompozytom jest odporność na płomień. W wyniku realizacji badań w ramach kluczowego projektu pt. Nowoczesne technologie materiałowe stosowane w przemyśle lotniczym, opracowano kompozyt o wyraźnej odporności na płomień. Takie kompozyty ze względu na swoje wyjątkowe właściwości (wyeliminowanie toksycznych gazów i trujących dymów) mogą być stosowanie jako materiały konstrukcyjne do wytwarzania elementów samolotów, statków, autobusów, wagonów i tym podobnych.

Technologia epoksydowych kompozytów, w tym: odpowiednio dobrany skład kompozycji żywicznej z zastosowaniem kilku antypirenów synergicznie działających z opracowanym przez zespół nanonapełniaczem (zmodyfikowanym bentonicie) pozwala na uzyskanie materiałów o poprawionej wytrzymałości i właściwościach samogasnących.

Otrzymana zgodnie z wynalazkiem kompozycja w zastosowaniu do wytwarzania warstwowych kompozytów epoksydowo-szklanych i epoksydowo-węglowych metodą kontaktową pozwala na uzyskanie produktu o bardzo korzystnych właściwościach. Wyprodukowane kompozyty warstwowe wykazały bardzo dobre właściwości wytrzymałościowe oraz przede wszystkim bardzo dużą odporność na płomień, która według normy UL94 określana jest jako V0.

Potencjał komercjalizacji

Materiały kompozytowe, w których zastosowano kompozycję uzyskaną metodą opisaną w wynalazku, charakteryzują się wysokim stopniem uniepalnienia, podczas działania płomienia nie wytwarzają się toksyczne gazy i dymy. Dodatkowo ze względu na zastosowanie odpowiednio dobranych różnych rodzajów substancji uniepalniających, o różnej budowie i mechanizmie działania, nie następuje pogorszenie pozostałych właściwości otrzymanego materiału. Powyższe właściwości są bardzo pożądane dla elementów konstrukcyjnych samolotów, statków, autobusów, wagonów i tym podobnych, w związku z czym zainteresowani wdrożeniem wynalazku będą przede wszystkim producenci takich wyrobów.