Konsorcjum w składzie:

Doc. Dr hab. inż. Jan Drzewiecki, prof. GIG, kierownik zespołu
Dr inż. Jacek Myszkowski

Istota wynalazku

Obecnie produkowane standardowe materiały wybuchowe przeznaczone są do stosowania w temperaturach w granicach do 50-60oC i w środowisku, w którym ciśnienie nie przekracza 1 atm. Warunki, w jakich coraz częściej materiały wybuchowe są wykorzystywane w podziemnym górnictwie węgla kamiennego, z uwagi na stały wzrost głębokości eksploatacji i związany z tym wzrost stopnia geotermicznego, niejednokrotnie przekraczają podane wartości. Dotyczy to zwłaszcza górnictw otworowego, gdzie głębokości prowadzonych robót wiertniczych dochodzą do kilku kilometrów. Na takich głębokościach ładunki materiałów wybuchowych poddane są niekorzystnym czynnikom, takim jak wysokie ciśnienie i temperatura, które zmieniają prędkość ich spalania. Ma to szczególnie negatywny wpływ, gdy ładunki te poddane są wymienionym czynnikom przez dłuższy okres czasu. Urządzenie do pomiaru parametrów wybuchu ładunku materiału wybuchowego zawierające komorę na ciecz z miernikiem ciśnienia cieczy i układ hydrauliczny tłoczenia cieczy do komory, według wynalazku, ma zespół grzałek w komorze szczelnie zamkniętej pokrywą z przelotowo osadzonym w niej trzpieniem do mocowania w tej komorze zapalnika lub ładunki materiału wybuchowego z zapalnikiem. Komora połączona jest z zaworem odpowietrzającym, zaworem odcinającym i miernikiem ciśnienia cieczy, który jest drugostronnie połączony z zewnętrznym rejestratorem zmian ciśnienia cieczy w komorze, zaś w dnie komora ma otwór bezpieczeństwa zaślepiony płytką. Na zewnątrz komora może mieć tensometry połączone z rejestratorem. Sposób natomiast pomiaru parametrów wybuchu materiału wybuchowego z oceną jego zdolności do wybuchu polegający na wybuchu zapalnika wraz z ładunkiem materiału wybuchowego umieszczonego, możliwie centralnie, w komorze z cieczą, korzystnie metodą elektroeksplozyjną oraz mierzeniu temperatury i ciśnienia w czasie tego wybuchu, według wynalazku polega na tym, że doprowadza się, w zamkniętej komorze z cieczą, do wybuchu zapalnika materiału wybuchowego, a później do wybuchu ładunku materiału wybuchowego z zapalnikiem.
Wybuch lub wybuchy prowadzi się po wcześniejszym przygotowaniu do tego zadania komory polegającym na umieszczeniu w zamkniętej komorze zapalnika lub ładunki8 materiału wybuchowego z zapalnikiem. Umieszczenie to może być dokonane przed lub po wypełnieniu komory cieczą, albo jednocześnie z wypełnieniem komory cieczą. Po wypełnieniu komory, prowadzi się jej odpowietrzenie. Następnie ciecz podgrzewa się podnosząc jej temperaturę i zwiększają jej ciśnienie, przy kontroli tych parametrów, aż do osiągnięcia założonej, przewidywanej temperatury i ciśnienia, panujących w kopalni na głębokości przewidzianej do stosowania badanego materiału wybuchowego. W kolejnym etapie doprowadza się do wybuchu zapalnika lub ładunku materiału wybuchowego z zapalnikiem. W czasie tego wybuchu rejestruje się, w postaci wykresów, przebieg zmian ciśnienia. Po zarejestrowaniu tych wyników porównuje się je ze sobą i jeżeli maksymalne ciśnienie zarejestrowanego wybuchu ładunku materiału wybuchowego z zapalnikiem jest wyższe od maksymalnego ciśnienia zarejestrowanego podczas wybuchu samego zapalnika w tych samych warunkach, uznaje się, że badany materiał wybuchowy nadaje się do stosowania w temperaturze i ciśnieniu panującym na danej głębokości kopalni.