Konsorcjum w składzie:
Piotr Michorczyk (kierownik zespołu)
Barbara Michorczyk

Istota wynalazku:

Oryginalnym rozwiązaniem jest modułowe urządzenie, w którym poszczególne składniki spalin z paleniska są usuwane w odpowiedniej kolejności, zapewniające ciągłość pracy instalacji i żywotność katalizatora wchodzącego w skład ostatniego modułu (usuwania tlenku węgla i organicznych zanieczyszczeń). Uproszczony schemat zaprojektowanego urządzenia do oczyszczania spalin, przykładowy sposób montaż na instalacji kominowej oraz szczegółową budowę urządzenia przedstawiono w załączniku nr 3 (rys. 1, 2, 3a i b). Urządzenie będzie zbudowany z trzech modułów:
1) Moduł usuwania pyłów.
2) Moduł usuwania tlenków azotu i siarki.
3) Moduł dopalania tlenku węgla i organicznych zanieczyszczeń (np. benzenu i benzopirenów).
Kierunek przepływu gazów spalinowych przez kolejne moduły aparatu ilustrują żółte strzałki na rys. 1. W module pierwszym zostaną usunięte pyły na elektrofiltrze (opis działania z lewej strony rys.1). Gazy spalinowe oczyszczone z pyłów trafiają następnie do drugiego modułu tj. usuwania tlenków azotu i siarki. W tym module wspomniane gazy będą utylizowane na drodze chemicznej reakcji z wodorotlenkiem wapnia lub węglan wapnia w roztworze wodnym (metoda mokra) lub na stałym adsorberze (metoda sucha). Zasada działania tego modułu będzie identyczna z przemysłowymi instalacjami do usuwania wspomnianych tlenków.
Gazy spalinowe opuszczające moduł drugi, o zredukowanej zawartości tlenków siarki i azotu, następnie trafią do modułu trzeciego. W module tym będzie zachodzić dopalanie tlenku węgla i węglowodorów aromatycznych oraz innych substancji organicznych na katalizatorze monolitycznym. Moduł dopalania będzie działał w sposób identyczny jak katalizator samochodowy. Dlatego też można się spodziewać, że dodatkowo jeśli po przejściu przez moduł drugi będą obecne jeszcze tlenki azotu w ilościach śladowych, to na module trzecim będą one selektywnie redukowane w obecności tlenu i reduktora (np. CO), tak jak ma to miejsce w samochodowych analogach.
Na wyjściu z modułu ostatniego będzie umieszczony wentylator wymuszający przepływ gazów spalinowych przez cały aparat. Jest to element niezbędny ze względu na opory przepływów powstające w trakcie oczyszczania gazów spalinowych (głównie na module drugim). Ze względu na zróżnicowane zapotrzebowanie na tlen w różnych paleniskach zostanie zastosowany wentylator umożliwiający płynną zmianę szybkości przepływu gazów, tak by zapobiegać niekorzystnemu i niebezpiecznemu zjawisku cofnięcia gazów spalinowych poprzez palenisko do kotłowni lub co gorsze do mieszkania. Dodatkowym zabezpieczeniem będą dwie zapadki, przekierowujące gazy spalinowe z komina/pieca do aparatu (uwidocznione na rys. 1 i 3b). W momencie wystąpienia problemów z przepływem gazów spalinowych zapadka automatycznie odblokuje komin zamykając dopływ spalin do urządzenia i otwierając normalną drogę przepływu spalin (z pominięciem aparatu).





Potencjał komercjalizacyjny wynalazku:

Obecnie na rynku nie istnieje podobne kompleksowe urządzenie, które umożliwiłoby jednoczesne usuwanie wszystkich zanieczyszczeń stałych i gazowych ze spalin produkowanych w instalacjach grzewczych indywidualnych, w czym tkwi innowacyjność urządzenia. Powinno ono skutecznie ograniczyć emisję do atmosfery niebezpiecznych substancji powstających podczas spalania wszystkich obecnie stosowanych nośników energii. W przypadku węgla, który jest kluczowym polskim surowcem energetycznym, możliwość jego dalszego stosowania w indywidualnych rozwiązaniach niskoemisyjnych wydaje się szczególnie atrakcyjna dla sektora węglowego. Potencjał do komercjalizacji upatrujemy również w uniwersalności naszego urządzenia, które można np. zaadoptować do dowolnych instalacji w budownictwie rozproszonym. Ponadto, aparat do oczyszczania spalin może zostać zintegrowany z nowoczesnymi kotłami, co powinno się spotkać z zainteresowaniem tego sektora przemysłu. Możliwe są różne ścieżki komercjalizacji, w tym jako najszybsza, komercjalizacja pośrednia przez udzielenie lub sprzedaż licencji.