Co można uzyskać dzięki wynalazkowi
Wynalazek dotyczy implanto-dystraktora, zwłaszcza stomatologicznego, przeznaczonego do osadzania w kości. Stomatologiczny implant dystrakcyjny (ID) ma za zadanie przeprowadzenie miejscowej osteogenezy dystrakcyjnej kości żuchwy lub szczęki, która uległa zanikowi, czyli ma spowodować wzrost, odbudowę tej kości. Po zakończeniu procesu osteogenezy implant ten pełni funkcję wszczepu filarowego stanowiącego podparcie protezy zębowej lub korony sztucznego zęba.
Odbudowa kości bywa konieczna w przypadku znacznego zaniku kości, który może nastąpić w wyniku braku jej stymulacji po usunięciu zęba lub kilku zębów. ID umożliwia odtworzenie kości i zapewnienie solidnego oparcia dla sztucznej protezy lub korony zęba.
Wynalazek pozwala na wprowadzenie w ID skutecznego uszczelnienia chroniącego przed przedostawaniem się do wnętrza implantu oraz do wnętrza kości niepożądanych cząstek materii oraz bakterii i innych drobnoustrojów mogących powodować lokalne infekcje, stany zapalne i w konsekwencji utratę implantu. Dzięki zastosowaniu wynalazku zwiększa się możliwość wprowadzenia do praktyki implantologicznej implanto-dystraktorów (ID) ułatwiających osadzanie implantów w miejscach gdzie kość uległa zanikowi. Poprzez zastosowanie ID zostanie zminimalizowana ilość uciążliwych dla pacjenta i często ryzykownych zabiegów odtworzenia zanikłej tkanki kostnej.
Istota wynalazku
Głównym celem wynalazku jest wprowadzenie w implantach dystrakcyjnych skutecznego uszczelnienia chroniącego przed przedostawaniem się do wnętrza implantu niepożądanych cząstek materii oraz bakterii i innych drobnoustrojów. Skuteczne uszczelnienie jest warunkiem koniecznym możliwości stosowania implantów tego typu w praktyce stomatologicznej.
Istota rozwiązania według wynalazku polega na wprowadzeniu do implantu układu uszczelniającego strefę pomiędzy śrubą a otworem w korpusie implantu. Najważniejszymi elementami tego układu jest ochronne pokrycie gwintu śruby, składające się z co najmniej jednej warstwy oraz zdzierak, usuwający ochronne pokrycie gwintu śruby, w trakcie wkręcania jej w korpus.
Cząstki materii i drobnoustroje, które osiadły na powierzchni ochronnego pokrycia gwintu śruby na skutek kontaktu ze środowiskiem jamy ustnej, są usuwane wraz z zewnętrzną warstwą tego pokrycia.
Podatna warstwa wewnętrzna pokrycia częściowo pozostaje na gwincie i uszczelnia połączenie gwintowe śruba-korpus. Warstwa ta jest wykonana z materiału o właściwościach przeciwdrobnoustrojowych, co dodatkowo zapobiega przenikaniu drobnoustrojów.
Zdzierak posiada ostrza usytuowane wewnątrz jego obudowy, może on mieć postać samoistnej części lub może być zintegrowany z korpusem. Budowa i kształt ostrzy zdzieraka powinny być dostosowane do wielkości, budowy i materiału pokrycia ochronnego gwintu śruby oraz wymaganej dokładności jego usunięcia. Korzystnym więc jest ich umieszczenie wewnątrz obudowy zdzieraka lub wewnątrz otworu w korpusie.
W skład układu uszczelniającego wchodzi także obwodowa uszczelka zamocowana w korpusie oraz przelotowy kanał w śrubie, z wlotem zaślepionym elastycznym korkiem, który po przekłuciu np. igłą iniekcyjną umożliwia przepływ płynów, a po wyjęciu igły ponownie blokuje go.
Kanał ten umożliwia wyrównywanie ciśnień między otoczeniem, a wnętrzem implantu co zapobiega niekorzystnym zjawiskom przy wkręcaniu i wykręcaniu śrub oraz umożliwia wprowadzanie środków leczniczych do wnętrza implantu i za jego pośrednictwem do tkanek otaczających implant.
Wynalazek określa także szereg innych innowacyjnych rozwiązań konstrukcyjnych w dziedzinie stomatologicznych implantów dystrakcyjnych, które poprawiają ich właściwości mechaniczne, użytkowe i przez to powiększają zakres ich stosowania - przedstawiono je w załączniku nr 3.
Potencjał komercjalizacji
Rynek implantów stomatologicznych notuje znaczny wzrost – zwłaszcza w Europie. Silny wzrost zapotrzebowania na leczenie implantologiczne jest związany ze starzeniem się populacji krajów rozwiniętych. Jeśli się uwzględni, że u znacznej części pacjentów leczonych implantologicznie (wg niektórych szacunków nawet ok. 60%) zachodzi potrzeba przeprowadzenia dodatkowego zabiegu regeneracji kostnej to zastosowywanie implanto-dystraktora może być optymalnym rozwiązaniem.
Zastosowanie ID wyposażonego w układ uszczelniający wg wynalazku może zminimalizować ilość uciążliwych dla pacjentów i często ryzykownych zabiegów odtworzenia zanikłej tkanki kostnej. Przewaga ID nad obecnie stosowanymi implantami polega na możliwości odbudowy zanikłej kości i umożliwieniu, prawidłowego mechanicznie, osadzenia korony zęba.
Wprowadzenie na rynek tego produktu wymaga dopracowania jego technologii produkcji i dokonania rejestracji jako produktu medycznego.
